پیر‌پسر بعد از مدت‌ها توانسته فیلمی مورد بحث باشد. سینمای ایران چند سالی می‌شود که راه بی‌خاصیتی را پیشه کرده. همه‌ی توان سینمای ایران خلاصه به کمدی‌هایی نشان می‌داد و می‌دهد که چیز خاصی هم در چنته نداشتند و ندارند. کمدی‌هایی که در نهایت به واسطه‌ی یاد‌آوری و بازی با…
ادامه
«چرا اطلاع ما از آدم‌های فرهنگی و بافرهنگ کشورمان –آن‌هم در این عصر عظیم تبادل اطلاعات- این‌همه کم و تقریبا ناچیز است؟ چرا آدم فرهنگی ما، و یا بهتر بگوییم، تولیدکننده‌ی فرهنگی ما، این‌قدر کم معرفی شده، و یا طوری معرفی شده که انگار اصلا معرفی نشده است؟»* وقتی در…
ادامه
آبان ماه ۱۳۶۴ فیلم دونده به کارگردانی امیر‌نادری در تهران و در دو سینمای آزادی و سالن شماره‌یک عصر جدید به نمایش درآمد. به گواه تاریخ ذکرشده در تیتراژ فیلم، نادری فیلم را در سال‌های ۱۳۶۲ و ۱۳۶۳ جلوی دوربین برده است. بر اساس گزارش سالنامه‌ی سینمای ایران در سال…
ادامه
شاید اگر سالگادوی کبیر دکتر علم اقتصاد نبود، هرگز چنین به نادیدنی‌ها راه نمی‌برد. آموخته بود که در اقتصاد آنچه اغلب می‌نماید همانی نیست که هست. در پس پرده ماجرایی هست. شاید اگر آن روزهای خدمت در سازمان بین‌المللی قهوه دوربین زنش را قرض نمی‌گرفت تا در مأموریت افریقا، برای…
ادامه