سالها پیش که با منوچهر آتشی پای صحبت غزل مدرن و پستمدرن به میان آمد خیلی قاطع و بیبرگشت چیزی گفت که بعدها در مقدمهی «باران برگ ذوق»، مجموعهغزلهای آتشی، خواندم. هرچند قطعیتش وزن بحث شفاهی را نداشت؛ «غزل را من به همان صورت کلاسیکش- حافظانه و صائبانه- میپسندم و…
ادامه