اسفندماه ۱۳۰۰، در خانوادهی غفاری پسری چشم به جهان گشود که نامش را فرخ گذاشتند. شاید خانواده تصور میکردند به سنت غفاریها این پسر هم کار سیاست، خاصه از نوع خارجهاش، را پیخواهد گرفت اما او از همان نوجوانی عشقِسینما از کار درآمد. پدرِ پدربزرگش، فرخخان امینالدوله، لقب فرخخان را…
ادامهای عزیزی که این را میخوانی! امروز که این را مینویسم، زمستان ۱۴۰۱ است و جامعهی ایران یکی از عجیبترین، تاریخیترین و البته هولناکترین روزهای خود را در تاریخ معاصرش از سر میگذراند. در این میان هنر، صنعت سرگرمی و رسانه به یکی از سرنوشتسازترین پیچهای تاریخی خود رسیده است.…
ادامهاولین بار نام شهرام مکری را اواخر دوران دانشگاه شنیدم. در همان حرفها و بحثها و بوفهنوردیها یکی گفت یکی از بچههای سوره فیلم کوتاه میسازد و فرق دارد و یک چیزی خواهد شد. فرق داشتنش در سینمای ایران خیلی زود خود را نشان داد. در روزهایی که سفارشیسازی و…
ادامهبله، مضمون و موضوعی که اصغر فرهادی در قهرمان سعی در تشریح آن دارد درست و توجهبرانگیز است. جامعهی ما تبدیل به بستری مناسب برای ایجاد سوءتفاهمهای بغرنج و مصیبتبار شده است. این شتاب و اشتیاق در قضاوت کردن و ورود به حریم دیگری با اضافه شدن شبکههای اجتماعی و…
ادامه