نه درختان کهنه‌ی «بستک»، نه کوچه‌ها و دیوارهای بندر و نه آدم‌های حوالی خلیج‌فارس نمی‌دانند «او» چرا این‌قدر دوست‌داشتنی است و عجیب. کسی نمی‌داند زمانی که نخستین صفحه‌های گرامافون و صدای بلندآوازه‌ی بیتل‌ها، «رقص مجارِ» برامس و «زنده باد شیلیِ» خاطره‌انگیز یا آواز «لاماما»ی «شارل آزناوور» شانسونیست۱ معروف فرانسوی به…

چندی پیش مدیرکل اداره‌ی موزه‌های کشور اعلام کرده بود که نزدیک یکصد شی‌ء پیش از تاریخ برای برگزاری نمایشگاهی در آلمان راهی این کشور می‌شود، اما این مدیرکل حالا، چند ماه مانده به برگزاری این نمایشگاه، در گفت‌وگویی با «شبکه آفتاب» از سفر سیصد تا چهارصد شیء خبر می‌دهد: «هنوز…

«موزه‌ی معصومیت» تقاطع توان ادبی و تجسمی یک ذهن است: دو نوع بازنمایی مختلف برای یک داستان. پاموک تأکید می‌کند کار این موزه «تصویرگری» کتاب نیست، هر کدام برای خود پدیده‌‌ای مستقلند. حتی از لحاظ زمانی هم ایده‌ی هیچ‌کدام بر دیگری مقدم نبوده: پاموک اشیا را به نیت ساخت موزه…

آنتونن آرتو در ۱۹۶۲، با نظریه‌ی تئاتری خود، افق‌های تازه‌ای به جهان تئاتر نمایاند که پیش از آن برای هیچ اهل تئاتری متصور نبود و حتی شاید خود آرتو هم وقتی از حذف متن در تئاتر و خلق زبان تئاتری نو حرف می‌زد نمی‌دانست که در قرن بعدی نظریه‌اش تا…