قرار است مجسمه‌هایی که به چهارمین دوسالانه‌ی مجسمه‌های شهری راه پیدا می‌کنند، تا آخر سال ۱۳۹۴ در فضاهای عمومی تهران نصب شوند. فضاهای شهری مجسمه‌هایی را هم از دوسالانه‌ی قبلی طلب دارند. قرار بود آثار برگزیدگان آن دوسالانه در تهران نصب شود اما هنوز خبری نیست و همین‌طور بنا بود…

بی‌حوصلگی، خواب‌آلودگی و خمیازه‌هایی که هرگز تمام نمی‌شوند. دل‌ودماغی برای کار کردن نداریم. دوست داریم کتابی در دست روی کاناپه دراز بکشیم اما حتی اگر سراغ کتاب نویسنده‌ی محبوبمان هم برویم در همان چند صفحه‌ی اول چشم‌ها فقط خطوطی تیره و محو را دنبال می‌کنند. انگار ویروس خستگیِ همیشگی به…

یکی‌ دو روز قبل از شروع کنسرت است. تازه رسیده‌اند به تهران و تمرین‌هایشان را شروع کرده‌اند. باانگیزه و شاداب. عالیم قاسم‌اف فرقانه را نشان می‌دهد و می‌گوید «این دخترم است.» می‌گویم: «بله، می‌شناسم. توی فیلم‌های کنسرت‌ها دیده‌ام. معروفند.» جواب می‌دهد: «منظورم این نیست. فرقانه دخترم است. به موسیقی و…

عالیم سرحال است. با ریتم بشکن می‌زند. پیچ‌وتاب می‌دهد به بدنش. نوبت آوازِ فرقانه که می‌رسد، دستی به شانه‌ی دخترش می‌زند و نیرو می‌دهد. می‌خندند. جاهایی نوبتِ آوازشان را فراموش می‌کنند، می‌پرند توی آواز همدیگر و دوباره می‌خندند. «شما را همواره موزیسینی می‌شناسند که خرق‌عادت می‌کند، بنیادهای تغییرناپذیر موسیقیِ آذربایجان…