در گذشته‌ی ایران (و به‌خصوص تهران) رسم چنین بوده که سینماهای شهر در ایام نوروز میزبان فیلم‌های کمدی می‌شدند. نورمن ویزدوم، لویی دوفونس، لورل و هاردی، و البته جری لوئیس. هیچ تردیدی وجود ندارد که فیلم‌های لوئیس آثاری سرگرم‌کننده و شاد و مفرح (و البته مناسب ایام نوروز) بودند. اما…
ادامه
در نگاه اول شاید متن زیر تا اندازه‌ای غیرسینمایی به‌نظر برسد اما نگاه اول همیشه راهگشا نیست. این مطلب نخستین بار به‌صورت مقدمه‌ی کتاب «سیا، ویتنام و برنامه‌ی ترور کندی» در ۱۹۹۲ به قلم اولیور استون منتشر شد. استون و همکار فیلمنامه‌نویسش، زاکاری اسکلر، برای فیلمنامه‌ی «جی. اف. کی» دو…
ادامه
مطلب زیر خلاصه‌ای از پایان‌نامه‌ی دکترای کوردولانیچ در رشته‌ی مطالعات سینمایی و رسانه‌ای است. کوردولانیچ اکنون استاد دانشگاه آگزبرگ آلمان و بازل در سوئیس است. فیلمسازها توجه زیادی به روزنامه‌نگاری دارند. لانگمن در ارزیابی خود از فیلم‌های مربوط به روزنامه‌نگاری امریکایی به بیش از هزار عنوان فیلم بین سال‌های ۱۹۰۰…
ادامه
«پیر پائولو پازولینی» (Pier Paolo Pasolini) را درحالی در سحرگاه دوم نوامبر ۱۹۷۵ کشتند که تدوین آخرین ساخته‌اش «سالو، ۱۲۰ روز سدم» (Salo) هنوز کامل نشده بود. آخرین ساخته‌ی پازولینی، که دستیارانش بر تدوین نهایی آن نظارت کردند، بی‌هیچ تردیدی یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌های تاریخ سینماست. اثری که تماشایش آزمون…
ادامه