صد و نه سال از آن روزگار میگذرد؛ تصویر مکانها اینجا، در میدان محمدیه، در هم ریخته. از بازارچهی حاجمحمدمحسن نشانی نیست. همانجایی که نخستین مدرسهی دخترانهی تهران بنا شد. «شما مدرسهای به نام دوشیزگان این حوالی میشناسید؟» رهگذران بیخبرند. «خانهی بیبی استرآبادی چطور؟» حرکت پاها تندتر میشود. مغازهدارها سر…
ادامهامبرتو اکو، فیلسوف، نشانهشناس، نویسنده و متفکر ایتالیایی معاصر، روز پنجم ژانویه ۱۹۳۲ در شهر کوچک آلساندریا در شصتمایلی جنوب میلان بهدنیا آمد و دیروز، ۱۹ فوریهی ۲۰۱۶، در هشتادوچهارسالگی درگذشت. آنچه تا امروز از این نویسندهی یگانه خواندهایم رمانهایی است منحصربهفرد که براساس نظریهی ادبی خودش «متن باز» نوشته…
ادامهدنیا بدون دوسالانهی ونیز چگونه خواهد بود؟ این سؤالی بود که در تیزر تبلیغاتی بینال از هنرمندان و نمایشگاهگردانها و کلیهی دستاندرکاران هنر پرسیده میشد. پاسخها کم و بیش مشابه بودند: سؤال را تکرار میکردند یا با خندههایی شگفتزده میپرسیدند که مگر چنین چیزی ممکن است؟ هنرمندی امریکایی پاسخ داد:…
ادامهاین متن قرار بود سفرنامهای باشد از دیدار نمایشگاهی که به بهانهاش میشد به همهجای شهر سرکشید؛ به همهجای استانبول که سالهاست دارد به شهری آشنا برای خیلی از ما بدل میشود. سفرنامه نوشتن سخت بود چراکه برای این کار باید غیر از نمایشگاه از فضا و حواشی هم نوشت…
ادامه