رخت‌چرک‌هایم برای خودم

(این مطلب در بیستمین جشن سالیانه‌ی انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه‌ی تئاتر برنده‌ی رتبه‌ی نخست بخش گفت‌وگو شد.) عادتم است، در مواجهه با اجرا‌های «در انتظار گودو» اول چشمم می‌رود دنبال درختی که بکت برای صحنه‌اش نوشته است. انگار چکیده‌ی اجرا را در شکل این درخت و ترکیبش با…

ادامه

خاطره‌ی مخاطب در خیال صندلی

ضریب نفوذ سینما در جامعه‌ی ایران در سال‌های بعد از انقلاب چگونه بوده است؟ ما ایرانی‌ها در این چهار دهه چقدر سینمایی را که برایمان تدارک دیده شد دوست داشتیم و چقدر در چرخه اقتصادی سینما سهیم بودیم؟ در سومین شماره از پادکست‌های «بعد از ۵۶»، که بعد از انتشار…

ادامه

پرسش از روز زلزله

وقتی در ۱۳۶۹ رودبار و منجیل لرزید، عباس کیارستمی نگرانِ دو بازیگر نوجوان فیلم «خانه‌ی دوست کجاست؟» برای یافتن نشانی از آنها راهی منطقه‌ی زلزله‌زده شد. یک سال بعد او دست به کار فیلمی شد که همین داستان را روایت می‌کرد؛ داستان کارگردانی که با پسرش سوار بر رنو کارکرده…

ادامه

نمایش و مکافات

عباس نعلبندیان فقط ۱۰ سال از زندگیِ چهل‌ساله‌اش را نمایشنامه‌ نوشت اما تا همین امروز در نمایشنامه‌نویسی ایران نامی حاضر است. ساختارشکنی‌ها و متفاوت‌نویسی‌های او باعث شده تجربه‌هایش تا همین الآن مورد بحث باشند. از سوی دیگر زندگی و مرگ نعلبندیان از او شمایلی پ‍ُررمزوراز در تاریخ هنر ایران به…

ادامه
1 3 4 5