نمایشنامههایش تاریخ ندارند؛ در بیزمان میگذرند. اغلب آدمهایش به زبان امروز ما حرف میزنند اما هیچچیزی رو نمیکنند که نشان بدهد دقیقاً کِی و کجایند. با غیر خودشان هم ارتباط ندارند. هر آنچه میگذرد، بین خود آدمهای توی صحنه است. جهان محصور شده در همین صحنه و آدمها، پیِ هرچه هستند،…
ادامه