«شمال» با همه‌ی چشم‌اندازهایش به تهران آمده. در گوشه‌ای از شهر، پرتو نور خورشید، که از لابه‌لای ابرها بر درختان و اسب‌های رنگی می‌تابد، بازنمایی از خاطرات نقاش لاهیجانی هستند که بیشتر عمرش را با پیوند خیال و منظره روی بوم آورده است. گالری تازه‌تأسیسی در اوایل کوچه‌ی اشراق، نرسیده…

اشاره: ماریو بارگاس یوسا در مقدمه‌ی کتاب «چرا ادبیات» نوشته است در اغلب تورهایی که برای معرفی کتاب‌های جدیدش می‌رود، یا حتی در جلسه‌ی امضا و کتابخوانی، همیشه مردانی با سرووضع مرتب سراغش می‌آیند و از او می‌خواهند کتابشان را برای همسر، مادر یا دختر مرد امضا کند. یوسا می‌نویسد:…

سرنوشت انگار بازی دیگری برای بهمن محصص در ایران ندارد. از یک‌سو مجسمه‌ی «مرد نی‌لبک‌زن» که از مقابل تئاترشهر برداشته و بعد از شکسته شدن دست‌هایش به موزه‌ی هنرهای معاصر منتقل شد، که در گوشه‌ای از گنجینه از یاد رفته، و از طرف دیگر بخش دیگری از کارهایش که گویی…

اگر هگل آن فیلسوفی نمی‌شد که شد، ممکن نبود سرودی با نام «الئوسیس»، از شخصی با نام گئورگ ویلهلم فردریش هگل، برجا بماند. «الئوسیس»، ازاین‌رو که هگل هگل است، «الئوسیس» است، و از همین‌رو اطلاق شعر یا سرود بدان خالی از اشکال نیست. این متن را نمی‌خوانیم مگر از آن…