الویس حاجیچ در ۱۹۷۱ در گراچاچ بوسنی‌و‌هرزگووین به‌دنیا آمده است. از مدرسه‌ی هنرهای کاربردی سارایوو فارغ‌التحصیل شده و پس از ‏جنگ بالکان مدتی را در اتریش و آلمان پناهنده بوده است. نمایشگاه‌هایی از آثار هنری خود را در شهرهای اشتوتگارت، آخن و مونشن‌گلادباخ برگزار ‏کرده است. او نویسندگی را در…

شب گذشته بیش از پانصد نفر از کارکنان شهرداری خواب و خوراک نداشتند. سقف ‌چوبی عمارت میانی باغ را به دیوارها پیچ کردند. از هر طرف تکه‌ای از حیاط را کفپوش گذاشتند، دیوارها را آراستند، مولاژهای مشاهیر را گذاشتند و گلدان‌ها را چیدند. آنها به هر ضرب و زوری شده،…

گاهی شده همان‌طور که می‌خوانده‌ام، ساکت از جا برخاسته‌ام. بعد تا خنده‌شان نگیرد، بهانه‌ای جسته‌ام: مدادی آورده‌ام، یا دنبال کبریتی سرگردان شده‌ام؛ و بر شاخه‌ی صندلی دیگری، یا چینه‌ی ‌مانده‌ی مبلی، پر فروبسته‌ام به ادامه‌ی کتاب. بعضی کتاب‌ها در خود فرومی‌برندمان؛ سرگردانمان می‌کنند بعضی کتاب‌ها. مرا با فیلسوف یا صوفی…

در سمت راست جاده‌ی کراکوف به نواهوتا، حدود نیم‌کیلومتر بعد از اولین بلوک‌های ساختمانیِ شهر جدید، پارکی وجود دارد. من در یکی از روزهای مه‌آلود دسامبر، پس از بارش نخستین برف آنجا بودم. پارک خالی بود، البته اگر کسی بتواند آن محوطه‌ی بی‌حصار، بزرگ و مسطح، با چند نیمکت در…